3: کاهش هزینه‌ها و افزایش کارایی: راهکاری هوشمندانه برای مدیریت منابع

کانون‌های ارزیابی سنتی اغلب نیازمند صرف زمان و هزینه‌ی زیادی برای استخدام ارزیابان، اجاره فضا، تهیه مواد آموزشی و سفر داوطلبان هستند. VR می‌تواند با کاهش این هزینه‌ها و افزایش کارایی، به سازمان‌ها کمک کند تا منابع خود را به طور موثرتری مدیریت کنند.

مثال : شرکت مشاوره مدیریتی:

یک شرکت مشاوره مدیریتی بزرگ که به طور معمول برای استخدام مشاوران جدید، داوطلبان را از سراسر کشور به دفتر مرکزی خود دعوت می‌کند، با راه‌اندازی یک کانون ارزیابی VR توانسته است هزینه‌های مربوط به سفر و اسکان داوطلبان (شامل بلیط هواپیما، هتل و غذا) را تا 70% کاهش دهد. علاوه بر این، زمان مورد نیاز برای ارزیابی هر داوطلب از 2 روز به نصف روز کاهش یافته است، که این امر منجر به افزایش چشمگیر کارایی فرآیند استخدام شده است.

 4: ارزیابی عادلانه‌تر و بدون تبعیض: فرصت‌های برابر برای همه (مثال‌های ملموس‌تر)

این مورد به این موضوع اشاره داره که روش‌های سنتی ارزیابی (مثل مصاحبه، تست‌های کتبی و…) ممکنه به صورت ناخواسته تحت تاثیر عوامل غیرمرتبط با شایستگی‌های فرد قرار بگیرند. این عوامل میتونن شامل موارد زیر باشن:

تعصبات ناخودآگاه:

ارزیاب‌ها (مصاحبه‌گرها) ممکنه ناخودآگاهانه بر اساس جنسیت، نژاد، سن، ظاهر، لهجه یا سایر ویژگی‌های ظاهری داوطلب، قضاوت‌های ذهنی داشته باشند. این قضاوت‌ها ممکنه بر تصمیم‌گیری نهایی تاثیر بگذارند.

مثال : شرکت نرم‌افزاری:

یک شرکت نرم‌افزاری که به دنبال استخدام برنامه‌نویسان با استعداد است، با استفاده از کانون ارزیابی VR توانسته است از تاثیر تعصبات ناخودآگاه در فرآیند استخدام جلوگیری کند. در این کانون، داوطلبان در یک محیط شبیه‌سازی شده کدنویسی می‌کنند و عملکرد آن‌ها بر اساس کیفیت کد، سرعت و دقت ارزیابی می‌شود. اطلاعات شخصی داوطلبان (مانند جنسیت، نژاد و سن) برای ارزیابان نمایش داده نمی‌شود، تا از هرگونه تبعیض جلوگیری شود. این شرکت گزارش داده که پس از استفاده از VR، تنوع نیروی کار آن به طور چشمگیری افزایش یافته است.

 5: جمع‌آوری داده‌های ارزشمند و بهبود مستمر فرآیند ارزیابی: گامی در جهت تعالی سازمانی

این مورد به این اشاره داره که کانون‌های ارزیابی VR فقط برای انتخاب افراد مناسب نیستند، بلکه میتونن منبع ارزشمندی از اطلاعات برای بهبود فرآیندهای سازمانی هم باشن.

وقتی داوطلبان در سناریوهای شبیه‌سازی شده VR شرکت میکنن، داده‌های زیادی در مورد عملکرد اون‌ها جمع‌آوری میشه. این داده‌ها میتونن شامل موارد زیر باشن:

مسیر حرکت چشم:

اینکه داوطلب به چه چیزهایی توجه میکنه.

زمان واکنش:

چقدر طول میکشه تا داوطلب به یک محرک پاسخ بده.

تصمیم‌گیری‌ها:

داوطلب چه تصمیم‌هایی میگیره و چرا.

مثال : مرکز تماس:

از کانون ارزیابی VR برای آموزش و ارزیابی مهارت‌های ارتباطی اپراتورهای خود استفاده می‌کند. VR داده‌های دقیقی در مورد نحوه تعامل اپراتورها با مشتریان، لحن صدا، سرعت پاسخگویی و توانایی حل مسئله جمع‌آوری می‌کند.

این داده‌ها به مرکز تماس کمک می‌کند تا نقاط قوت و ضعف اپراتورها را شناسایی کند و برنامه‌های آموزشی متناسب با نیازهای آن‌ها طراحی کند. همچنین، مرکز تماس می‌تواند با تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده، الگوهای رفتاری اپراتورهای موفق را شناسایی کند و از این الگوها برای بهبود عملکرد سایر اپراتورها استفاده کند. به عنوان مثال، آن‌ها متوجه شدند اپراتورهایی که در سناریوهای VR، بیشتر از سوالات باز استفاده می‌کنند، نرخ رضایت مشتری بالاتری دارند. این موضوع به عنوان یک نکته کلیدی در آموزش‌های جدید گنجانده شد.

نتیجه گیری:

کانون‌های ارزیابی مبتنی بر شبیه‌سازی و واقعیت مجازی، نه تنها یک ابزار ارزیابی پیشرفته، بلکه یک سرمایه‌گذاری استراتژیک برای آینده‌ی سازمان‌ها هستند. این فناوری نوین، با ارائه‌ی تجربه‌ای جذاب، دقیق، کارآمد و داده‌محور، به سازمان‌ها کمک می‌کند تا بهترین استعدادها را جذب، پرورش و حفظ کنند.

با این حال، پیاده‌سازی موفقیت‌آمیز این رویکرد نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، سرمایه‌گذاری مناسب در زیرساخت‌ها و آموزش، و توجه به چالش‌های فنی، انسانی و اخلاقی است. سازمان‌هایی که از این فناوری به درستی استفاده کنند، می‌توانند در رقابت برای جذب و حفظ استعدادها، گوی سبقت را از دیگران بربایند و به مزیت رقابتی پایداری دست یابند. در نهایت، کانون‌های ارزیابی VR، پلی به سوی آینده‌ای هستند که در آن ارزیابی استعدادها، دقیق‌تر، عادلانه‌تر و انسانی‌تر خواهد بود.

https://empathyfy.com/