توسعه روابط بین فردی؛ ارتباط قوی بین افراد با علایق و طرز فکر مشابه، روابط بین فردی نامیده می‌شود. هیچ کس روی این کره خاکــی هرگز نمی‌تواند تنها بماند و داشتن افراد قابل اعتماد در اطراف افراد بسیار مهم است.
توسعه روابط بین فردی
هر رابطه‌ای برای رشد نیاز به زمان دارد. فرد به زمان نیاز دارد تا واقعاً به کســی نزدیک شود و به او اعتماد کند. معجزه در یک روز اتفاق نمی‌افتد. یکی باید آنقدر صبور باشد که طرف مقابل را بفهمد تا رابطــه رشد کند و به سطح بعدی برسد. مدل‌های مختلفــی در زمینه توسعه روابط بین فردی ارائه شده است. همه مدل‌ها نشان می‌دهد که چگونــه روابط بین دوستان، شرکا، زوجین، همکاران و غیره رشد می‌کند.
اجازه دهید مدل‌ها را یکی یکی بررسی کنیم:
1. مدل افزایش روابط Knapp
بر اساس مدل تشدید روابط کنپ، هر رابطه مراحل زیر را طــی می‌کند:
1. هر رابطه‌ای با مرحله‌ای آغاز می‌شود که در آن دو فرد قبل از ملاقات یکدیگــر را نمی‌شناسند و فوراً به سمت یکدیگر جذب می‌شوند. در این مرحله، هر دو شرکت کننده در حد توان خود تلاش می‌کنند تا اولین تأثیر دائمــی را بر روی طرف مقابل ایجاد کنند. افراد بهترین جنبه خود را برای شروع یک رابطه نشان می‌دهند. در این مرحله ظاهر بدنــی، آراستگــی، آداب و رسوم و آداب معاشرت نقش اساســی را ایفا می‌کند زیرا افراد یکدیگــر را زیاد نمی‌شناسند.
2. در مرحله دوم افراد سعی می‌کنند یکدیگر را بیشتر بشناسند. آنها دوست داشتن و دوست نداشتن خود را دارند و همچنین سعی می‌کنند علایق طرف مقابل را دریابند. این مرحله با جلسات گسترده و تماس‌های تلفنــی مشخص می‌شود تا افراد بتوانند سطح سازگاری خود را بررســی کنند.
- مورد اول افراد با یکدیگر سازگار نیستند. در نتیجه افراد رابطه را جلو نمی‌برند و تصمیم می‌گیرند آن را برای آینده‌ای بهتر به پایان برسانند.
- مورد دوم افراد با یکدیگر سازگار هستند. در نتیجه افراد تصمیم می‌گیرند رابطــه را ادامه دهند.
3. در مرحله سوم، افراد به طور منظم تلاش می‌کنند تا روابط خود را تقویت کنند. افراد تعهد می‌دهند و خود را برای یک رابطــه طولانی مدت آماده می‌کنند.
4. مرحله چهارم زمانــی شروع می‌شود که افراد در یک رابطه کارها را با هم شروع می‌کنند. آنها اغلب در حال خرید، غذا خوردن، رفتن به سینما و غیره دیده می‌شوند.
5. افراد در مرحله پنجم وارد ازدواج می‌شوند. وقتــی افراد واقعاً از رابطه خود مطمئن هستند، تصمیم می‌گیرند برای همیشه در کنار هم بمانند.
11 راهکار تقویت روابط بین فردی؛ چگونه روابط بین فردی را در محل کار تقویت کنیم؟
چه چیزی برای توسعه روابط مهم است؟
- ارتباط موثر بین شرکا؛ برای افراد مهم است که به طور منظم در ارتباط باشند.
- اعتماد کنید
- مراقبت
- وفاداری
- درک كردن
- احترام به یکدیگــر
اگر هریک از موارد فوق از بین برود، یک رابطه دوام نمی‌آورد.
مدل خاتمــه روابط کنپ
یک رابطه زمانی پایان می‌یابد که افراد به طور موثر با یکدیگــر ارتباط برقرار نکنند. سوء تفاهم و سردرگمــی بوجود می‌آید که منجــر به درگیری‌های غیر ضروری می‌شود. به خاطر داشته باشید که هیچ جایی برای خودخواهی و حسادت در روابط وجود ندارد. برای رشد روابط، فرد باید بخشنده باشد. مرحله رکود اغلب با اجتناب افراد از یکدیگر و تعامل زیاد مشخص می‌شود. افراد دیگر به یکدیگر علاقه‌ای ندارند و صمیمیت فیزیکــی نیز کاهش می‌یابد. مردم تصمیم می‌گیرند که از رابطه خارج شوند و جدایــی متقابل را انتخاب می‌کنند.
2. فاصله
برای افراد مناسب است که با شخصــی که نزدیک او است یا با او کار می‌کند رابطــه برقرار کنند. فاصله در روابط اهمیت دارد. افرادی که دور می‌مانند اغلب ملاقات را برایشان دشوار می‌کند و سرانجام رابطه آنها متضرر می‌شود. این توضیح می‌دهد که چرا روابط از راه دور چندان موفق نیستند.
3. ادراک
آنچه که فرد در مورد شخص دیگر فکر می‌کند بر روابط نیز تأثیر می‌گذارد. ممکن است افراد نسبت به کسی تصور اشتباهــی داشته باشند و تصمیم به ادامه رابطه نگیرند.
4. ظاهر فیزیکــی
نحوه نگاه، صحبت و ظاهر افراد نیز بر روابط تأثیر می‌گذارد. افراد تمایل به جذب فردی جذاب و با اعتماد به نفس دارند.
5. نظریــه‌های روابط بین فردی
روابط بین فردی به ارتباط قوی بین افراد با سلایق، آرزوها و علایق مشابه در زندگی اشاره دارد. برای افراد ضروری است که نه تنها برای دستیابــی سریعتر به نتایج بلکه برای ایجاد محیطی مثبت در محیط کار، رابطه‌ای سالم با یکدیگر داشته باشند. اجازه دهید در ادامه نظریه‌های توسعه روابط بین فردی را با جزئیات مرور کنیم:
نظریــه مبادله اجتماعی
نظریه مبادله اجتماعی توسط جورج کاسپر هومنز در سال 1958 مطرح شد. بر اساس نظریه مبادله اجتماعی، “دادن و گرفتن” تقریباً اساس همه روابط را تشکیل می‌دهد، هرچند نسبت آنها ممکن است بر اساس شدت رابطه متفاوت باشد. در یک رابطه، هر فردی از شریک خود انتظاراتــی دارد. رابطه بدون انتظار هیچ معنایی ندارد. بر اساس نظریه تبادل اجتماعی، احساسات و عواطف باید برای یک رابطه موفق و طولانی مدت متقابل باشند.
روابط هرگز نمی‌تواند یک طرفه باشد. فرد زمان و انرژی خود را صرف روابطــی می‌کند که چیزی از آن بدست آورد. روابطــی وجود دارد که در آن فرد کمتر از آنچه می‌دهد دریافت می‌کند. این منجر به شرایطی می‌شود که فرد شروع به مقایسه رابطه خود با دیگران می‌کند. مقایسه گاهی اوقات می‌تواند واقعاً خطرناک باشد زیرا باعث می‌شود افراد نتوانند در روابط خود بهترین عملکرد را داشته باشند. همیشه فکر نکنید که رابطه بهتری با شخص دیگری خواهید داشت. شریک زندگی خود را درک کنید و تا آنجا که می‌توانید برای او کار کنید. همیشه انتظار نداشته باشید که شخص اول کارها را ابتدا انجام دهد. برای شریک خود پیشقدم شوید و ارزش قائل شوید.
نظریــه کاهش عدم قطعیت
چارلز برگر و ریچارد جی کالابرز هر دو نظریه کاهش عدم قطعیت را برای توضیح رابطه بین افرادی که زیاد همدیگــر را نمی‌شناسند یا کاملاً غریبه هستند، ارائه کردند. طبق نظریه کاهش عدم قطعیت، دو فرد ناشناس برای اولین بار با یکدیگر ملاقات می‌کنند تا سطح عدم قطعیت بین آنها را کاهش داده و به یکدیگــر نزدیک شوند. غریبه‌ها باید ارتباط خوبــی داشته باشند تا یکدیگر را بهتر بشناسند و سطح سازگاری آنها را دریابند.
در ادامه مراحلــی را که افراد برای کاهش سطح عدم قطعیت در روابط طی می‌کنند، آورده شده است.
مرحله ورود
مرحله ورود شامل دو فرد است که سعی می‌کنند یکدیگــر را بهتر بشناسند. هر یک سعی می‌کند سوابق فرد دیگر، اعضای خانواده، مدارک تحصیلــی، علایق، سرگرمی‌ها و غیره را بیابد. هرکدام دوست داشتن خود را آشکار می‌کند و از تقویت پیوند و بالا بردن رابطه به سطح بعدی متنفر است.
مرحله دوم
مرحله شخصی است در این مرحله، افراد سعی می‌کنند در مورد نگرش و باورهای شریک زندگی خود اطلاعات بیشتری کسب کنند. افراد سعی می‌کنند درمورد اخلاق، ارزش‌ها، رفتار و ماهیت شخص دیگر بیشتر بدانند. افرادی که دیگر بیگانه نیستند، در مرحله شخصــی بیشتر با ویژگی‌های شخصیتــی یکدیگر آشنا می‌شوند.
مرحله سوم
مرحله خروج، مرحله شخصــی سرنوشت رابطه را تعیین می‌کند. افرادی که در شرکت یکدیگــر راحت هستند تصمیم می‌گیرند تعهدات بلند مدتی را منعقد کنند یعنی یا به طور رسمی ازدواج کنند یا برای همیشه در کنار هم بمانند. همه روابط تبدیل به ازدواج نمی‌شوند. افرادی که از درک و سازگاری با یکدیگر عاجزند تصمیم می‌گیرند که برای آینده‌ای بهتر رابطه خود را متقابلاً پایان دهند. مرحله خروج مشخص می‌شود که افراد در جستجوی شریک سازگارتر از روابط خارج می‌شوند.
منبع:
بدون دیدگاه